Vermist? Wandelen en prachtige vergezichten
Blijf op de hoogte en volg Nicole
03 Maart 2017 | Costa Rica, Manuel Antonio
De wandeling naar de 'laguna' op het landgoed Ensenada heb ik uiteindelijk alleen gedaan; Ewout lag heerlijk te chillen in de hangmat en was daar niet meer vandaan te krijgen. Na een verkeerde afslag ben ik uiteindelijk toch op het juiste pad terecht gekomen, vergezeld door een Costaricaans gezin. Bij de steiger aan het meer kon je je eindeloos blijven vergapen aan alle mooie vogels (roze lepelaars, zwartkop ooievaars, witte reigers, steltkluten) en de krokodillen die lekker lagen te zonnen. Een prachtig schouwspel! Wandelroute 5 was amper voltooid of ik kwam een overbezorgde Ewout tegen en even later een ranger te paard; iedereen dacht dat ik verdwaald was. Uiteindelijk allemaal opgelucht met een glas wijn in de hand de zonsondergang bekeken bij het uitkijkpunt waar we de groep (blijkbaar stipt om 5 uur..) zouden treffen.
De volgende dag was het weer tijd om onze reis te vervolgen richting Manuel Antonio. Na een ochtend in de bus gezeten te hebben, konden we de middag spenderen in het nationaal park. Met 35+ graden is het toch best pittig om te wandelen. Veel toeristen streken neer bij een van de prachtige bounty-strandjes aan de Pacifische kust, maar wij hebben vol overgave een groot aantal wandelroutes afgelegd. Dat werd beloond; we hebben luiaards, leguanen, wasbeertjes, kapucijnerapen, goudhazen, wandelkreeften, een slang, specht en uil gezien. Daarna moe maar voldaan een frisse duik genomen in het zwembad, met de heerlijke Costaricaanse cocktail Guapiriña erbij.
De volgende dag hebben we het badplaatsje Quepos verkent. Niet zo'n bijzonder plaatsje, vooral veel souvenirwinkels. Ewout heeft in de nieuwe haven wel een mooi t-shirt gekocht. Einde ochtend zijn we weer teruggegaan richting zwembad, waar we de rest van de dag hebben doorgebracht. Mijn boek is bijna uit! De zonsondergang hebben we weer met de groep gekeken, bij Ronny's Place. Volgens onze reisleider Vincent was het happy hour, maar dat bleek helemaal niet zo te zijn.. Uiteindelijk waren we 10 dollar lichter voor één biertje en een sangria. Daarna gezellig met zijn tweeën gegeten; de fajitas smaakten erg goed!
Vandaag leggen we de route van Manuel Antonio naar Puerto Viejo de Sarapiquí af. Helaas zijn we binnen een half uur al gestrand wegens een dodelijk ongeluk op onze route.
In Sarapiquí verblijven we slechts één nachtje alvorens we onze tocht vervolgen naar Tortuguero, een afgelegen natuurgebied wat alleen per boot bereikbaar is. We zullen het dan ook drie dagen zonder internet moeten doen.
PS de foto's bij de blogs zijn met onze mobiele telefoon gemaakt. De mooiste plaatjes hebben we echter met de fotocamera gemaakt..
De volgende dag was het weer tijd om onze reis te vervolgen richting Manuel Antonio. Na een ochtend in de bus gezeten te hebben, konden we de middag spenderen in het nationaal park. Met 35+ graden is het toch best pittig om te wandelen. Veel toeristen streken neer bij een van de prachtige bounty-strandjes aan de Pacifische kust, maar wij hebben vol overgave een groot aantal wandelroutes afgelegd. Dat werd beloond; we hebben luiaards, leguanen, wasbeertjes, kapucijnerapen, goudhazen, wandelkreeften, een slang, specht en uil gezien. Daarna moe maar voldaan een frisse duik genomen in het zwembad, met de heerlijke Costaricaanse cocktail Guapiriña erbij.
De volgende dag hebben we het badplaatsje Quepos verkent. Niet zo'n bijzonder plaatsje, vooral veel souvenirwinkels. Ewout heeft in de nieuwe haven wel een mooi t-shirt gekocht. Einde ochtend zijn we weer teruggegaan richting zwembad, waar we de rest van de dag hebben doorgebracht. Mijn boek is bijna uit! De zonsondergang hebben we weer met de groep gekeken, bij Ronny's Place. Volgens onze reisleider Vincent was het happy hour, maar dat bleek helemaal niet zo te zijn.. Uiteindelijk waren we 10 dollar lichter voor één biertje en een sangria. Daarna gezellig met zijn tweeën gegeten; de fajitas smaakten erg goed!
Vandaag leggen we de route van Manuel Antonio naar Puerto Viejo de Sarapiquí af. Helaas zijn we binnen een half uur al gestrand wegens een dodelijk ongeluk op onze route.
In Sarapiquí verblijven we slechts één nachtje alvorens we onze tocht vervolgen naar Tortuguero, een afgelegen natuurgebied wat alleen per boot bereikbaar is. We zullen het dan ook drie dagen zonder internet moeten doen.
PS de foto's bij de blogs zijn met onze mobiele telefoon gemaakt. De mooiste plaatjes hebben we echter met de fotocamera gemaakt..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
